Het is één van de populairste wagens van het Franse bedrijf. Het model werd uitgebracht van 1969 tot 1980. De montage van de wagens gebeurde in de Renault fabrieken en partnerbedrijven wereldwijd.

Renault 12 werd voorgesteld op het autosalon van Parijs in 1969. De serierelease van deze wagens begon enkele maanden later. Het model was beschikbaar als een sedan en als een vijfdeurs stationwagen. De auto kreeg tal van positieve reacties voor zijn stijlvolle exterieur, de ruime passagiersruimte, uitstekende hoofdspecificaties en een laag brandstofverbruik.

In de zomer van 1971 was er een sedan van Renault 12 Gordini op de Franse markt. De producenten markeerden hem als een sportwagen, met een gedeeltelijke wijziging in de contouren van de carrosserie, en betere rijprestaties en remsysteem. De wagen beschikte ook over een krachtigere motor.

De productie van de eerste generatie kwam aan zijn einde in 1974. Tijdens deze periode werd de auto vervaardigd in Australië, Zuid-Afrika, Argentinië, Canada, Spanje, Ierland, en in Marokko, Portugal en zelfs op Madagascar.

Tijdens de restyling in 1975, kreeg de Renault 12 een nieuwe radiatorgrille, geavanceerde voorverlichting en grotere achterlichten. Ook het ontwerp van de voorbumper werd gewijzigd. De gordels voor passagiers op de achterbank werden inbegrepen in de volledige standaarduitvoering.

In 1980 zette het bedrijf Renault de productie van dit model op stop.

Van 1977 tot 1980 werden er 493 auto's van Renault Alpine 12 uitgebracht. Ontwerpers veranderden het uiterlijk gedeeltelijk, voegden een tweekleurig carrosseriekleur toe met het bedrijfslogo van Alpine. Dankzij de nieuwe motor, kon de auto snelheden tot 175 km/h bereiken.

In 1989 begon de Turkse afdeling van Renault dit model te produceren onder de naam Renault Toros. Deze werd uitgebracht tot 2000. Van 1969 tot 2004 werd de Renault 12 in Roemenië geproduceerd onder de naam Dacia 1300. Hij was ook in Australië verkrijgbaar als de Renault Virage.