Renault Clio is de dwergauto die uitgebracht werd sinds 1990. Hij werd oorspronkelijk voorgesteld in twee carrosserietypes (drie- en vijfdeurs hatchback), de stationwagen verscheen later pas. Het model won de prijs “Europese auto van het jaar” in 1991 (de 1ste generatie) en 2006 (de 3de generatie). De montage van de wagen gebeurt in Frankrijk, Colombia, Argentinië, Tsjechië, Spanje, Brazilië en Turkije. Tot op heden waren er vier generaties en vijf restylings van dit populaire model.

Het model Renault Clio, die voorgesteld werd op het Parijse autosalon, was bedoeld om de Renault 5 te vervangen. De compacte hatchbacks (de lengte van de carrosserie bedraagt 3,71 m), hadden vanwege een rationele configuratie een ruime cabine, en blonken ook uit in controleerbaarheid. De bagageruimte met lage laadhoogte kan verruimd worden tot 1060 liter door het samenvouwen van de achterbank.

De eerste globale restyling vond plaats in 1994. Renault Clio wagens kregen een nieuwe radiatorgrille, het logo en de naam van het model werden op de neus geplaatst, er kwamen nieuwe zijspiegels, brede sierlijsten, een grotere benzinetank en nieuwe materialen voor de interieurafwerking. Als resultaat van de restyling die plaatsvond in 1996, werd de radiatorgrille ingebouwd in de bumper, de vorm en configuratie van de koplampen gewijzigd, en de carrosserie meer bestand tegen corrosie.

De tweede generatie werd voorgesteld op het Parijse autosalon in de herfst van 1998. De nieuwe Renault Clio had een rondere vorm en een modern ontwerp. Het interieur van de wagen heeft tal van veranderingen ondergaan, die de cabine nog comfortabeler maakten (verlichting in het handschoenenkastje, een schuif voor kleinigheden onder de voorste passagierszetel en bekers in de middenconsole). De hydraulische stuurbekrachtiging werd vervangen met een elektrische. Er werd veel aandacht besteed aan veiligheid: oprolmechanismen voor de gordels op de achterbank, de ABS- en EBD-systemen, ISOFIX bevestiging voor een kinderstoel, en ook airbags aan de voorkant en de zijden waren nu zelfs in de basisuitvoering beschikbaar.

In juni 2001 kwam er een restyling van de tweede generatie van Renault Clio, waarbij de voorzijde van de wagen aangepast werd (ronde koplampen werden vervangen door driehoekige, in plaats van de vaste radiatorgrille werden er aan beide zijden van het Renault logo twee kleine grilles geplaatst), en ook de achterlichten en het dashboard werden gewijzigd. In 2004 kregen Renault Clio auto's een nieuwe voorbumper met een trapeziumvormige luchtinlaat in de bodem, de randen van plastiek van de koplampen veranderde van kleur van zwart naar grijs, en de vorm van de radiatorgrille werd aangepast. In de cabine werden de zetels en het dashboard gemoderniseerd.

De voorstelling van de derde generatie van het populaire model vond plaats in Genève in 2005. Renault Clio werd 130 kg zwaarder en kreeg grotere afmetingen die ervoor zorgden dat er vijf mensen comfortabel konden plaatsnemen (eerder was de auto ontworpen voor vier personen). Volgens de resultaten van de crashtests van EuroNCAP, won deze generatie 5 sterren.

Tijdens de restyling van 2009 werd de voorzijde van de wagen opnieuw bijgewerkt (lichten, mistlampen, de radiatorgrille), evenals de verlichting achteraan. Ook de lengte van de carrosserie werd verlengd.

De laatste generatie van Renault Clio werd in 2012 voorgesteld in Parijs door een vijfdeurs hatchback (de driedeurs werd stopgezet) en een stationwagen, die nog meer gegroeid was in afmetingen. Tegelijkertijd werd de auto 80-100 kg lichter, dankzij de vereenvoudiging van de ophanging, het uitlaat- en remsysteem, en het gebruik van carrosserieonderdelen van plastiek. Het ontwerp van de voorzijde van de carrosserie werd uitgevoerd volgens de stijl van het concept DeZir (Parijs, 2010): groot logo, benadrukt door LED-stroken, grote koplampen, enorme bumper. Het interieur van de wagen bezat interieurbekleding met heldere kleuren, en onder de hardware vallen vooral het R-Link multimediasysteem met 18-inch aanraakscherm en het Renault Bass Reflex luidsprekersysteem op.