Automaterialen TOYOTA TERCEL

Toyota Tercel is de auto uitgebracht van 1978 tot 1999. In 2000 werd deze vervangen door het nieuwe Toyota Platz model. De productie van de wagen werd geregeld in de fabrieken van Takaok en Hino in Japan.

De naam "Tercel" wordt uit het Latijn vertaald als "derde". Dit betekent dat het model veel minder is dan het Toyota Corolla model, op welke basis het gebouwd werd. De naam is ook conform met het woord "havik", een ondersoort van de valk.

Het model kwam op de binnenlandse markt van Japan in 1978. De verkoop begon in Europa in 1979, en in Amerika in 1980. De auto was beschikbaar als twee- en vierdeurs sedan en een driedeurs hatchback. De eerste generatie kreeg de naam Toyota Corolla Tercel.

Toyota Tercel werd de eerste wagen met voorwielaandrijving van de groep waarin de motor lengtegewijs geplaatst werd. Daarnaast kende de auto een speciaal ontwerp van de transmissie en de differentiëlen.

In 1980 voerden de ontwikkelaars een facelift uit, waarbij ze het interieur en de neus van de wagens lichtjes veranderden.

Die tweede generatie, die werd uitgebracht vanaf 1982, kreeg geen toevoeging Corolla in de naam. In Japan was het model beschikbaar als een driedeurs en vijfdeurs hatchback, een vijfdeurs stationwagen en een vierdeurs sedan, maar voor de import werden er voornamelijk hatchbacks geleverd.

De carrosserie van de bijgewerkte auto kreeg een nieuwe voorzijde. Er werden nieuwe bumpers en een nieuwe radiatorgrille geïnstalleerd en de vorm van de motorkap werd veranderd. De wielbasis van de wagen werd lichtjes ingekort.

In 1985 plaatsten de ontwerpers een radiatorgrille met een nieuwe vorm en verbeterden het interieur van de wagen.

In 1987 presenteerden de ontwerpers de derde generatie van Toyota Tercel. Ze hadden de motor en de transmissie opmerkelijk bijgewerkt. Er werd ook een onafhankelijke ophanging geïnstalleerd.

De wijzigingen in het ontwerp van de wagen waren klein. De vorm van de carrosserie bleef onveranderd, maar de koplampen en de achterlichten werden lichtjes versmald. De ontwikkelaars wijzigden ook de vorm van de voorbumper en de radiatorgrille.

Het bijgewerkte model genoot vooral aan populariteit in Noord-Amerika. Het werd dan ook niet geëxporteerd naar Europa.

De groep stelde de vierde generatie van het model voor in 1990. De auto was beschikbaar als een driedeurs hatchback, een tweedeurs coupé en een vierdeurs sedan. Op de Noord-Amerikaanse markt klom enkel de tweedeurs sedan op, terwijl deze in andere landen niet beschikbaar was.

Na de restyling van 1993, kreeg de wagen bijgewerkte koplampen. Daarnaast werd Toyota Tercel uitgerust met een antiblokkeersysteem (ABS), extra airbags voor de bestuurder en de passagiers en een bijgewerkte airconditioning.

Voor de Zuid-Amerikaanse markt boden de ontwikkelaars enkele bijkomende uitvoeringen aan. In Chili en Brazilië was vooral de duurste LEI uitvoering populair, met een toerenteller, nieuwe deursloten en verwijderbare zetels.

In september 1994 werd het volledig bijgewerkte Toyota Tercel model van de vijfde generatie gepresenteerd. De auto kreeg het stijlvolle ontwerp van het exterieur, gekenmerkt door de soepele variërende lijnen van de carrosserie, grotere koplampen en een stijlvolle radiatorgrille. Vanwege het grote beglaasde oppervlak, had de auto een uitstekende zichtbaarheid.

In 1997 boden de ontwerpers nieuwe uitvoeringen aan: RedHawk, WhiteHawk en BlackHawk. Onder hun uitrusting bevonden er zich een spoiler, 14-inch velgen, een metalen radiatorgrille, richtingaanwijzers ingebouwd in de koplampblokken en een logoplaat in de vorm van een valk.

Toyota Tercel van de eerste generatie kreeg op de Japanse binnenlandse markt de naam Toyota Corsa, en later Toyota Sprinter Carib. In Europa werd de auto uitgebracht onder de naam Toyota Corolla II.